ค่ายครอบครัวสหกรณ์สัมพันธ์
สานความผูกพันครอบครัวฉัน...ครอบครัวเธอ
ณ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
20 – 22 ตุลาคม 2550
เล่าสู่โดย บรรดาวัยซนค่าย50
------------------------------------------------------------------

ปี นี้ก็เหมือนปีก่อนๆที่พวกเรายังคงสนุกกับการทำงานค่าย ว่าจะไม่ตื่นเต้นแล้วเชียว แต่การได้รู้จักคนใหม่ๆนี่เป็นรสชาติที่หอมหวน กลิ่นมิตรภาพลอยอบอวลมาก่อนวันค่ายด้วยซ้ำ รูปแบบค่ายก็คงเอกลักษณ์เดิมเน้นสัมพันธ์รักระหว่างครอบครัว ที่ทุกวันนี้สภาวะสังคมทำให้ผู้คน โดยเฉพาะพ่อแม่ลูกแทบจะไม่ค่อยได้เจอะเจอ ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันนะเนี่ย...

เช้าๆนี่ลองได้ตื่นมาช่วงนี้ คงได้ลิ้มอากาศสดๆ ลมโชยอ่อนหวานปะทะใบหน้า ช่างรื่นรมย์กว่าห้องแอร์ราคาแพงหรูโรงแรมห้าดาวแหงๆ ไม่เชื่อก็ลองดู หรือไม่ก็ถาม เจ้าหนูต้นกล้า ที่หนีฝนมาจากปักษ์ใต้บ้านเราก็ได้นะ ประสบการณ์ตรงจากเค้าละ...ตามมาเล้ย!.....

"ปิดเทอมกลางปีนี้ แม่พาผมหนีฝนจากปักษ์ใต้สุราษฎร์ธานีเมืองคนดี เพื่อไปท้าลมหนาวที่เขาใหญ่กับค่ายครอบครัวสหกรณ์ แค่ฟังชื่อว่าเขาใหญ่ผมก็ตื่นเต้นแล้วล่ะ พอมาถึงสหกรณ์ มีเพื่อนจากครอบครัวอื่น ๆ มากันเยอะเลย ยิ่งได้เจอครอบครัว ”ป้าจิ” ที่มาจากสุราษฎร์ฯ ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นมาก กะว่าได้แหลงใต้กันให้หรอยจังหู แต่ว่าอะไรมันจะลุ้นเท่าตอนรถบัสขึ้นเขาใหญ่นี่แหละตื่นเต้นแทบขาดใจ ก็ดีใจที่พี่ทีมงานและพี่เลี้ยงบอกว่ารับรองปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ แค่ทำให้เสียวเล่น แหม.. ไม่ยักบอกแต่ทีแรก"

"กิจกรรมต่าง ๆ ที่พี่เลี้ยงจัดให้ก็สนุกทุกอย่างเลย เป็นประสบการณ์ที่ผมไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อน ก็ใครจะไปรู้ว่าถุงพลาสติกก็หุงข้าวได้ด้วยล่ะ ประทับใจไม่มีวันลืมเลย ได้รู้จักเพื่อน ๆ มากมาย บางคนมาจากอุดรธานี บอกว่ามาถึงตั้งแต่เช้าเป็นครอบครัวแรกเลยตั้งใจมาจริง ๆ บางครอบครัวนะมาทั้ง พ่อ แม่ ลูก และคุณย่า ด้วย"

"แหม.... ก็คุณย่านี่แหละที่เป็นขวัญใจของพวกเราทุกคน ก็ย่าเล่นปาเป้าซะแตกทุกลูกจนหลาน ๆ เป็นงงขอบอก และตีกอล์ฟได้เฉียบยังกะไทเกอร์วู๊ด พอพี่โต้งถามว่าไปฝึกมาจากไหน คุณย่าบอกว่าดูจากทีวี...และเวลาถางหญ้า ก็ลองหวดพร้าด้วยวงสวิงสวยๆ ..... น่ะหลานเอ้ย...."

งานนี้ครอบครัวคุณย่าเลยได้รางวัลขวัญใจไปเลยนะจะบอกให้ อ้อ....ลืมบอกคุณย่าเขามาจากระยอง...ฮิ..

ส่วนผมลุ้นรางวัลครอบครัวบู้บี้ เพราะมาสองคนกะแม่ แต่เป็นงงมากที่ได้รับรางวัลชื่อเหมือน ก็ผมชื่อ ต้นกล้า ครับ สื่อความหมายว่า “จากต้นกล้า ....สู่ป่าใหญ่” เลยได้รางวัลหมูทอง พร้องเงินขวัญถุงจากท่านกรรมการด้วย ปลื้มซะไม่มี ขอบพระคุณท่านมากครับ

ก่อนกลับผมได้เห็นน้ำตาใส ๆ ของเพื่อน ๆ หลายคน (รวมทั้งผมด้วย) ที่บ่งบอกความรู้สึกซาบซึ้งถึงความรักความผูกพันของคนในครอบครัวที่มีพ่อ แม่ ลูก และความเอื้ออาทรซึ่งกันและกันของสหกรณ์ออมทรัพย์กรมป่าไม้ฯ ที่มีให้กับสมาชิกและครอบครัว อยากบอกว่าผมรักพ่อ รักแม่ และรักสหกรณ์ฯ ครับ ปีหน้าอยากชวนเพื่อนๆ มาเข้าค่ายกันนะครับ ทั้งหนาว ทั้งตื่นเต้น สะใจดีแท้นะพี่น้อง ....



ฟังผมเล่ามาเยอะแล้ว มาฟังความรู้สึกแทนใจของครอบครัวเพื่อน ๆ ที่มาร่วมค่ายครอบครัวสหกรณ์สัมพันธ์ กันบ้างนะครับ.......ส่วนผมต้องเตรียมตัวไปเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆ และครูที่โรงเรียนฟังก่อนนะครับ .....บ้าย......บาย"
------------------------------------------
ไงละ ลีลาเล่าเรื่องของเจ้าหนูต้นกล้า มันส์หยดติ๋งๆมั้ยละ ฟันธง อนาคต เจโครก็เจโครเหอะ รับรองต้องทึ่ง ฝึกปรือวิทยายุทธิ์การเขียนไว้ละ ดังไม่รู้ตัวขอบอก ฮิ ฮิ บางทีความตื่นเต้นที่ว่า นอกจากได้รู้จักคนใหม่ในชีวิตแล้ว ยังได้รู้เรื่องราวน่ารักๆจากชาวค่ายแต่ละรุ่น แว้บ! เนียนๆเป็นผู้สื่อข่าวประเภทก๊อสซิบ เลียบๆเคียงๆ จ๊ะเอ๋ เจ้าหนู วัยซน 10 ขวบมั้งเนี่ย

ว่ากันว่า เจ้าหนูรอคอยวันเวลานี้มาร่วม 3 ปีแล้วนะ โอ๊ะ โอ๋ ก็ตั้งกะ 7 ขวบซี ไปน่ารักไกลๆเลยเจ้าหนู ตัวแค่นี้รู้จักรักป่า อยากเที่ยวป่า เห็นมีแต่อยากเที่ยวห้างเนอะ อย่างนี้ต้องเม้าท์กันหน่อยละ เด็กอะไร้ ทำผู้ใหญ่อายนะจ๊ะ มาฟังคุณพ่อคนเก่งบอกเล่ากันดีกว่า....

"3 ปีที่รอคอย กับค่ายครอบครัวสหกรณ์สัมพันธ์”
“พ่อ" หนูอยากจะไปเที่ยวป่า ไปเดินป่าบ้าง เมื่อไหร่ จะพาหนูไปเสียที”
“จริง” แม่ว่า "เราน่าจะจะไปเที่ยวกัน ดูแล้วน่าสนุ