น้ำใจคือ....เงินออมของสังคม 

เอื้อกำลังจะเดินทางไปท่องโลกกับเพื่อนร่วมคณะ..ที่ดอยแม่สลอง ชมซากุระที่อาจจะบานแล้ว กะแผนฉลองปีใหม่นี้ให้หนำใจ ที่เรียนหนักซะจนมึน...

เช้านี้เอื้อตื่นสายไปหน่อย..เมื่อคืนพาเพื่อนฝรั่ง ไปฉลองวันคริสต์มาส กะเตรียมแพคกระเป๋าเดินทางในวันพรุ่ง ไม่รีบละ นอนเล่นๆไปสักพักก่อนดีกว่า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เพื่อนบอกให้เปิดทีวีดูข่าว....

เสียงเฮลิคอปเตอร์บินว่อนเหนือเกาะภูเก็ต พร้อมกับเสียงนักข่าวรายงานว่าเกิดแผ่นดินไหว กำลังเคลื่อนย้ายคนป่วยออกจากตึก เหตุการณ์ดูชุลมุนแต่ยังไม่รู้แน่ว่าเกิดอะไรขึ้น

เอ๊ะภูเก็ตก็บ้านเกิดพี่อาทรนี่...

เช็คข่าวแล้ว พี่อาทรไม่อยู่ แม่บ้านบอกว่าเห็นหิ้วกระเป๋าบอกจะกลับบ้าน สักครู่ยัยจุ๊บแจงโทรมาบอกว่ายัยแตงกวายกเลิกโปรแกรมแม่สลอง เพราะที่บ้านพังงาแม่โทรมาบอกว่าพ่อหายไปกับคลื่นยักษ์ เอ๊ะมีคลื่นยักษ์รุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ พังงาก็โดนด้วย เพื่อนๆชักระส่ำ คลื่นยักษ์อะไรกัน ทีวีทำไมยังไม่ค่อยมีข่าวนะ เอื้อชักใจเสีย แล้วพี่อาทรละ...

เย็นๆ ข่าวชักมีรายละเอียดขึ้นมาหน่อย กรุ๊ปทัวร์ดอยแม่สลองซวนเซ ชักเป็นห่วงเพื่อนฝูงที่บ้านอยู่อันดามัน ถ้าไปก็ชักไม่หนุก ไม่ไปก็แสนเสียดาย เอาไงดี ในที่สุดก็ตัดใจไม่ไปกันดีกว่า ยอมเสียเงิน คอยเช็คข่าวพี่อาทรและผองเพื่อนกันที่มหาลัย รุ่งเช้า 27 ธ.ค.ทุกคนก็รู้ว่าตัดสินใจถูก...สึนามิถล่มโหด 6 จังหวัดภาคใต้ยับเยิน

กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ น่าจะไปกันได้ดีนะ ไม่มีใครรู้ แม้แต่นายกก็ไม่คิดว่าจะรุนแรง คุณสรยุทธ กรรมกรข่าวคนดังยังบอกเลยว่ามารู้ข่าวจริงๆจังๆก็เที่ยงแล้ว กรมอุตุยิ่งแย่เลย...

ตามข่าวถ้ากรมอุตุรู้อาจเตือนภัยได้ทัน เพราะกว่าคลื่นจะเกิดก็ผ่านไป 1 ชั่วโมงหลังแผ่นดินไหวที่อินโดนีเซีย โอ๊ะแล้วจริงๆใครจะรู้ในเมื่อไม่เคยเกิดในบ้านเรา...เอื้อกับเพื่อนชักสับสน ติดต่อใครก็ไม่ได้ 

ยิ่งผ่านวันยิ่งรู้ความเสียหาย ไม่น่าเชื่อ แค่เพียงกระพริบตา มนุษย์ก็ถูกพรากลมหายใจนับหมื่นนับแสน บ้านเรือนพินาศสิ้น เด็กกำพร้าเกลื่อนโลก ท้ายสุดทะเลก็ครอบครองแผ่นดินอย่างสมบูรณ์แบบ น้ำจรดฟ้า 

ภาพคลื่นที่ถล่มมนุษย์ครั้งใหญ่ในรอบ 40 ปี เริ่มทยอยออกอากาศ คนรอดชีวิตหลายคนถ่ายไว้ได้ขณะหนีไม่คิดชีวิต บางคนโชคดีอยู่ที่สูงเลยถ่ายทำไว้ให้คนข้างหลังได้ตระหนักถึงความจริงที่น่า

สพึงกลัว...มหันตภัยฝีมือจากธรรมชาติหรือมนุษย์สมรู้ร่วมคิดด้วย

เมื่อแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น หะแรกเอื้อคิดไปถึง การทดลองระเบิดนิวเคลียร์ใต้ดินหลายพันลูกมาหลายสิบปี การขุดสูบน้ำมันใต้พื้นพิภพเพื่อเผาผลาญมานับร้อยปี ยังไม่รวมถึงการสร้างเขื่อนทั่วโลกที่ครั้งหนึ่งมีการวิจัยว่าทำให้โลกเอียงเพิ่มขึ้น การเจาะทางรถไฟข้ามประเทศใต้ท้องมหาสมุทร กระทั่งต้นไม้ที่ช่วยปกคลุมร้อนหนาวให้ผืนโลก ถูกตัดซะเฮี้ยนเตียน มันทำลายหรือไปกระตุ้นเปลือกโลกให้ปรับสมดุลที่เสียไปหรือปล่าว คงไม่มีใครกล้ารับหรอก เอื้อรู้ บางทีการโทษว่าเป็นภัยธรรมชาติจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดที่มนุษย์จะใช้ปลอบใจตัวเอง แต่เอื้อเชื่อ...น่าจะถึงเวลาที่เราจะช่วยกันถนอมโลกใบนี้กันซะทีนะ 

เอื้อกับเพื่อนหยุดถกกันเรื่องคลื่น ภาวะอย่างนี้เหตุผลอื่นต้องเก็บใส่ลิ้นชักไว้ลึก ๆ ก่อน เราต่างสะเทือนอารมณ์กับภาพที่เห็นมากกว่า นั่งลุ้นให้คนรอดชีวิต แต่ข่าวไม่เป็นใจมีแต่ภาพคนตายเกลื่อนชายหาด แต่ท่ามกลางความโหดร้ายที่เห็น ปาฏิหาริย์บางอย่างก็เกิด ผู้คนจากทั่วสารทิศในผืนแผ่นดินไทย ต่างทุ่มพลังโถมสู้ภัยสึนามิ น้ำใจหลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ

ต่างวิถีต่างอาชีพต่างวัยทุกคนสามารถเอื้ออาทรกันได้ อาสาสมัครช่วงแรกที่มีบทบาทสูงมักเป็นหน่วยค้นศพ เก็บศพ ห่อศพ หมอนิติเวช ตามมาด้วยคนหน้าเตาปรุงหาอาหาร เลี้ยงทุกคน คนจัดการเรื่องที่พัก เหนื่อยเหน็ดหลายๆวัน ช่างนวดสปาก็อาสามาช่วยนักอาสาอื่นๆอีกที ช่างตัดผมแต่งหน้าขอร่วมด้วยคน กระทั่งนักเรียนช่างขอซ่อมเถอะ นักเรียนตัวน้อยช่วยเก็บก็ยังดี...คนทั่วประเทศช่วยกันบริจาค คนกรุงหยุดเที่ยวปีใหม่ไปช่วยแพคของ บริจาคเลือด โฮ้ ช่างเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมจริงๆในสายตาของเอื้อ 

เสียงเพลง เก็บตะวัน ดังก้องที่เกาะพีพี ในวันเริ่มของปีใหม่รายล้อมด้วยซากศพเป็นเพื่อนร่วมเค้าท์ดาวน์ บรรยากาศบนเกาะเหงาเศร้าจับจิตแต่ยังมีพลังใจเหลือของคนอยู่....

เอื้อติดต่อพี่อาทรได้ในที่สุด ครอบครัวไม่เป็นอะไรแต่ญาติๆโดนกันบ้างไม่หนักหนา แค่รอดมาก็เป็นโชคแล้ว ส่วนแตงกวาโชคร้ายจริง ๆ พ่อยังหาไม่เจอ เอื้อกับเพื่อนๆรวมตัวกันไปช่วยที่ม.ธรรมศาสตร์หลังจากพากันไปบริจาคเลือดแล้ว ในความคิดของเอื้อ คนไทยนี้ดีหนักหนา ยามทุกข์เราไม่ทิ้งกัน รัฐมนตรีต่างประเทศของอังกฤษยังให้สัมภาษณ์ว่าความรักสามัคคี ความเอื้ออาทร เป็นวัฒนธรรมที่เป็นจุดแข็งของประเทศไทย ยากที่ชาติใดเสมอเหมือน คนต่างชาติที่รอดกลับไปให้ข่าวว่าพวกเขาโชคดีที่มาประสบเหตุที่ไทย คนไทยมีน้ำใจดีที่สุดเลย ช่วยเหลือพวกเขาอย่างดีทั้งๆที่ตัวเหตุก็แทบไม่รอด 

ปีใหม่ผ่านไป...เอื้อบอกได้ว่า เศร้าสุดๆแต่ก็มีเรื่องให้ดีใจปนกันมา ความรักสามัคคีของคนไทยนี่แหละ ที่ทำให้เอื้อรู้สึกปิติโชคดีและปลอดภัยที่เกิดมาในเมืองไทย แม่บอกว่า 

น้ำใจของคนนั้นเปรียบเสมือนเงินออมของสังคม ออมเงินเยอะ ๆ ยามเดือดร้อน นำมาใช้ได้เลย ไม่ต้องหยิบยืมใคร 

ในระดับครัวเรือน ถ้ารุ่นพ่อแม่สั่งสมน้ำใจ ความเอื้ออาทรต่อคนรอบข้างไว้ แม้ไม่หวังผลตอบแทนวันนี้ แต่ดอกผลก็จะตกทอดสู่รุ่นลูกหลาน เดือดร้อนลำบากได้รับการอุ้มชู

น้ำใจคน สั่งสมความดีมากๆ ถึงเวลาก็หลั่งมาเองไม่ต้องไปหยิบยืม แม่นี่ท่าจะสหกรณ์ลิซึ่ม แต่ก็จริงของแม่แฮะ 

น้ำใจคือเงินออมของสังคม...เอื้อจะจำไว้และสัญญาจะทำความดีมาก ๆ เพื่อตัวเอื้อและสังคม 

ขอบคุณประเทศไทย...สวัสดีพบกันในวันฟ้าใส 

........................................

โลก ของ เอื้อและอาทร

โดย สนวลี